Vandaag rolt de regen over ons heen, de tuin giechelt bij zoveel aandacht en het is er een drukte van belang. Over en weer rollen de tranen en laten sporen na op de bladeren. Ergens onder een groot blad zitten twee mussen verpieterd en wel te wachten tot de regen ophoudt.
Verderop wandelen de eenden richting sloot, zij zijn gewapend met hun vette verenkleed en trekken zich nergens wat van aan. Terwijl wij stoeien met omwaaiende paraplu's en ons tegen de plotselinge kou kleden.
Was het niet dubbel lekker ineens door de klimaat verandering in een Mediterraan klimaat te mogen wandelen. We trokken allemaal onze kleurrigste kleding aan, maar nu lijkt alles ineens weer heel grauw.
De poes steekt verveeld over en vind het geklets over het weer maar wat dom, verveeld haalt zij haar schouders op en begint een uitgebreide wasbeurt. Iets wat mij als ik het zo bekijk totaal zinloos lijkt, in die stromende regen.
Maar zij is zich er niet van bewust. Bovenop de tak van een boom wordt ik angstvallig in de gaten gehouden door twee eksters, met hun priemende ogen hebben ze het voorzien op een klein nest van een merel.
Bij zoveel onrecht kan ik me niet staande houden. Ik mailde de vogelbescherming erover, zij gaven mij het verlossende antwoord dat het gewoon natuurlijk is wat er gebeurd, zo wordt de vogelstand natuurlijk op peil gehouden, wat dom van mij, omdat nu niet te weten.
Toch vind ik het maar niets als ik het zorgvuldig opgebouwde nest van de mooi zingende merel aan
stukken gereten zie worden en moeder merel, net wat saaier van kleur zich een ongeluk schreeuwt om de eksters te verjagen. De natuur, heel gewoon natuurlijk toch?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten